الديوان ده اهداء
للناس اللي محتاجه حد يفهمها .. حد يستوعب انها مش دايما بتبقي عارفه تتكلم .. وانهم متقلبين المزاج جدا لدرجة انهم ممكن يبقوا بيضحكوا و يروحوا معيطين فجأه .. و انهم بيتعشموا جدا فـ الناس اللى بيحبوها .. ولما بيحبوا بيقعوا على وشهم .. وبيحبوا بكل طاقتهم .. وانهم برضه ليهم طاقه .. ومبيتحملوش ” الغياب الطويل ” .. و “الأحضان الروتينيه ” و ” التراكمات “.. و انهم ساعات بيحبوا يبقوا لواحدهم .. .. و انهم ساعات قلبهم بيتقبض من غير سبب .. فبيفضلوا مأريفين طول اليوم .. و انهم فعلا ممكن ميعرفوش يناموا .. لو حد زعلان منهم ..
الديوان ده مرايه لكل الناس اللي ” بتحس ” .. الناس اللى بتاخد كل حاجه على أعصابها .. عشان دول أكتر ناس .. بتضحى .. و أكتر ناس بتتعب لما بتحب ! .. و أكتر ناس بتحب بجد و اكتر ناس محبوسه في تفاصيل الوحده و الونس